Moi, moi même et mon autre personnalité.

Mi foto
Yo, yo misma y mi otra personalidad. No, en serio, no me voy a describir, no es lo mío decir lo maravillosa que soy. Pero los demás sí podéis hacerlo!!

lunes, 15 de febrero de 2010

Songbird - Oasis

Talking to the songbird yesterday
Flew me to a past not far away
She's a little pirate in my mind
Singing songs of love to pass the time

Gonna write a song so she can see
Give her all the love she gives to me
Talk of better days that have yet to come
I've never felt this love from anyone

She's not anyone
She's not anyone
She's not anyone

A man can never dream these kinds of things
Especially when she came and spread her wings
Whispered in my ears the things I'd like
Then she flew away into the night

Gonna write a song so she can see
Give her all the love she gives to me
Talk of better days that have yet to come
Never felt this love from anyone

She's not anyone
She's not anyone
She's not anyone


sábado, 12 de diciembre de 2009

A Violent Yet Flammable World

Oceans shape the sides
Touching down in the spaces
Soaking from a warm goodbye
An early rise offers kindly

Tonight I sleep to dream
Of a place that's calling me
It is always just a dream
Still I cannot forget what I have seen
The crowd's hard to believe
At their faces I'm looking
But your feet I'm following
In soft steps on a path the way you lead

I don't want to lose myself
It's a whisper
It's a funny thing
We fold like icicles on paper shelves
It's a pity to appear this way

You're flying when your foreign eyes
Trace the heights of the city

Steaming
With rocks and clouds we breathe
Violent skies
A shock to my own body
Speech is wild
Alive sacred and sounding
Wild
From across and beyond, oh far beyond

I don't want to lose myself
It's a whisper
It's a funny thing
We fold like icicles on paper shelves
It's a pity to appear this way

Hold, hold, hold on
I swear I saw it somewhere
Waving, wading, one, two, three, above the wakes that follow
Hold, hold, hold on
I swear I saw it somewhere
Waving, wading, one, two, three, above the wakes that follow

I don't want to lose myself
Tonight I sleep to dream of a place that's calling me
It's a whisper
It is always just a dream
It's a funny thing
Still I cannot forget what I have seen
We fold like icicles on paper shelves
With rocks and clouds we breathe, a shock to my own body
It's a pity
Alive sacred and sounding
To appear this way
From across and beyond, oh far beyond



lunes, 9 de febrero de 2009

Sápmi - Laponia

Hace ya un año que no escribo en este blog. Las razones han sido muchas (falta de tiempo, falta de inspiración, pereza, la sensación de que era una obligación escribir, mi estado anímico...). Hoy, ya sábado 12 de diciembre a las 3:24 am, me decidí a echar un vistazo a mis entradas. El tiempo ha pasado, muchas cosas han sucedido, y, de alguna manera, siento que sigo igual. En fin.

He descubierto un borrador de una entrada que tendría que haber sido publicada en marzo, más o menos. El tema era mi viaje a Laponia en febrero de 2009, mientras hacía el Erasmus en Finlandia.

No voy a terminar la entrada. ¿Por qué? Pues porque no me apetece. Tengo una especie de complejo: no me gusta recrear historias y experiencias una y otra vez, me cansa, me frustra. Puede que de vez en cuando cuente anécdotas si vienen a cuento, pero las historias enteras solo tienen sentido en contexto (a la vuelta de un viaje, por ejemplo). Y ya. De todas maneras, los que me conocéis sabéis de sobra mi experiencia en Laponia. Y en Finlandia. Y durante ese maravilloso año que me hizo ver todo de manera diferente y me abrió los ojos.

Oh, sí. Cómo duele volver. Qué mal humor gasto ahora.



¡Hola de nuevo, gente! Después de más dos meses sin escribir nada (perdonad, pero no hubo tiempo, y tampoco cosas que compartir con vosotros), por fin voy a actualizar :)

Y el tema que me trae por aquí es la excursión que hice hace dos semanas a Laponia, la región más al norte en Finlandia. Porque Laponia es una región de Finlandia, una provincia, pero los lapones son un pueblo que vive en Finlandia, Noruega, Suecia y Rusia. Aunque el término lapón es despectivo, así que son sámi. Información general :)


jueves, 11 de diciembre de 2008

De cómo las cosas que leo en Internet me pueden sacar de quicio

Moi, terve, hei y lo que vosotros queráis, queridos lectores.

Ahora mismo acabo de asistir a un espectáculo de la estupidez y la ignorancia humanas provocadas por la religión. Cada vez me cuesta más aceptar que hice la comunión y que estoy bautizada, y cada vez me dan más ganas de apostatar. Que se jodan.

Os cuento el asunto. Resulta que estaba yo feliz de la vida y de la muerte buscando un nuevo manga que leer online en uno de mis portales favoritos, cuando encuentro este comentario que no reproduzco en su totalidad porque me da hasta vergüenza:
To me pornography is a sign of shame. It may not make any sense to you but in the old days when slavery was legal (probably even now), slave merchants would make slaves stand on the auction stall with no clothes to show "good quality." This caused humility, disgrace. It also depraved people from their dignity and self confidence.
Sexuality should not be shown either because it does not inspire true commitment or taught people what kind of character a person should be. It shows that "a man claimed to have unfailing love. But a faithful man, who can find?"
Homosexuality should not be encouraged either, because it is dangerous. End of the line.
I believe that art in manga and cartoons can show the beauty of nature, the beauty of philosophy of doing what is right, noble, pure and lovely and brighten our world with laughter and encouragement.
So to all future artists and cartoonists, please do what is right, noble, pure, and lovely. I encourage you not to be caught up in these ideas because you have your own idea and style to show everyone.
No hay que decir que esta personilla, que es una mujer/chica/niña o lo que Dios quiera que sea, vive en los USA (cómo no) y que es cristiana (a saber a cuál de las tropecientas sectas cristianas pertenece).

Hay muchas cosas en ese comentario, y en los de la gente que lo apoya, que son destacables.

Para empezar, dice que la pornografía es una vergüenza. Pero no lo dice porque ésta muestre una actitud machista en las relaciones sexuales, o porque sean imágenes muy explícitas. Su queja viene a que la gente está desnuda. Así que yo ya empiezo cuestionándome qué tipo de películas considera esta persona que son pornográficas, porque hay muchas que no lo son y que tienen escenas de desnudos. Y ahí ya te das cuenta de lo limitado que puede ser su mundo. La cuestión es que le da vergüenza el cuerpo desnudo. Pone de ejemplo de su argumento en contra del desnudo la venta de esclavos, ya que los mercaderes enseñaban sus cuerpos al público. Los mercaderes, no sólo ellos, sino toda la sociedad, ya no veían a los esclavos como personas, sino como mercancías. Eran cosas que tenían que vender y por ello mostraban todas sus características. OJO: no estoy defendiendo la actitud -aún va a haber alguien que lo piense-, sólo lo miro con ojos de historiadora o antropóloga (que no soy, pero se entiende el matiz racional). Dice que así las personas estaban desprovistas de dignidad y autoestima; eso no importaba, ya que no eran más que mercancía. Quizás esta chica quiera decir que cuando alguien te despoja de tus ropas en contra de tu voluntad te sientes indefenso y desprotegido. No creo que sea el hecho de que te desnuden, sino que más bien es el hecho de que lo hagan en contra de tu voluntad: eso es lo que te deja sin autoestima. La dignidad no te la puede quitar nadie, te pueden hacer sentir indigno, que es diferente. Pero desde luego, las personas que se imponen a los demás no son más dignas de respeto.

En cuanto a la línea sobre la sexualidad, parece sacada tal cual de su catecismo o de un sermón de su pastor/reverendo/cura. El sexo es natural. Sin él, no habría gente en el mundo (ni animales, ni plantas...). Volvemos a la moralidad. ¿Por qué se ve como algo malo el sexo o el desnudo? El ser humano se olvida de que pertenece al mundo animal. Como animales, poseemos instintos. Es cierto que los humanos poseemos capacidad de raciocinio, que somos capaces de dominar la mayor parte del tiempo nuestros instintos y que poseemos sentimientos. Pero sería imposible vivir en una sociedad organizada si siempre nos dejáramos llevar por el instinto o los sentimientos. Una pena que sea así, la historia está llena de gente ebria de poder, de venganza, de pasión, de psicópatas sin sentimientos. El miedo a caer en las redes de la "lujuria", por ejemplo, nos dice que estemos cubiertos y nos comportemos debidamente. Yo creo que lo que sucede es que disfrazamos el miedo de moralidad. Si no hay nada que nos pueda tentar, no hay "pecado". El porqué de la mujer y su mayor carga moral viene de la sociedad patriarcal. Las mujeres son bombas sentimentales, sus cuerpos tientan al hombre y son brujas manipuladoras. Y, por supuesto, no valen más que para traer críos al mundo. Por eso hay que vigilarlas más, tenerlas atadas en corto. Bueno, así funciona la religión también -y mucho de lo que está establecido en las sociedades modernas viene de seguir una doctrina que apareció hace dos mil años y que se alimenta de otras más antiguas...

Que yo sepa, todos nacimos desnudos. Cubiertos de vísceras y sangre, pero desnudos. Que yo sepa también, Adán y Eva estaban desnudos en el Edén. Sólo después de comer la manzana empezaron a sentir vergüenza. Pero antes, Dios no les había dicho nada; es decir, Dios omnipotente no estaba en contra de su desnudez. Entonces... ¿Dios era un pervertido y por eso les dejaba estar así? Imagino que no (bueno, todo esto para quien crea en Dios, que no es mi caso). Nadie debería avergonzarse del propio cuerpo, ya sea por moralidad o por complejos.

En cuanto a la homosexualidad, ¿qué decir que pueda rebatir esa declaración? La homosexualidad es peligrosa. Punto. No da razones de por qué, así que supongo que las que tiene no son firmes. Seguramente siga pensando que los homosexuales son los culpables de la propagación del SIDA, o que son unos pervertidos que abusan de niños (ah, no, que eso son los curas...), o que tienen una enfermedad contagiosa y te pueden convertir. Algo así. Uno de mis profesores de religión, que era médico, además, nos dijo en clase que los homosexuales tenían un fallo en el cerebro. No nos dejó rebatir eso. Yo me sigo sorprendiendo cada vez que escucho algo así, porque no puedo creer que a estas alturas de la vida, en este siglo y en este año, haya gente que siga pensando de esta manera. La religión tiene mucho que ver en ello, la verdad. ¿Por qué cargar contra la homosexualidad? Bueno, porque Dios nos hizo hombres y mujeres para que nos queramos mucho y tengamos millones de hijos a los que adoctrinar. Así que dos hombres o dos mujeres no pueden cumplir la misma tarea. Cierto, no pueden tener hijos naturalmente. Pero eso no les impide criar niños. Tampoco les hace peores personas. Uno no elige ser homosexual, como muchos dicen creyendo ayudarles, uno ES homosexual -al igual que se es hetero: yo no elijo que me gusten los hombres, es más, a veces me cuestiono por qué me siguen gustando en vez de pasar de ellos (pero eso es por otras razones que tienen más que ver con mi experiencia vital y amorosa...). Los Derechos Humanos valen para TODOS los humanos (aunque haya algún espécimen que no merezca llamarse humano ni estar bajo esa protección). Los homosexuales son humanos, son personas que deben contar con todos los derechos que tiene (o debería tener) el resto del mundo. Quizás haya quien piense que no es natural. Bien, yo digo que vi un documental en National Geographic Channel que mostraba actitudes homosexuales en animales; incluso mostraba a algunos que se masturbaban. No fue una experiencia agradable, la verdad, pero sirvió para hacerme pensar. Hasta entonces no sabía cómo rebatir el argumento de que la homosexualidad no es natural, que es una desviación; pero si los demás animales, incluidos algunos chimpancés que había por ahí, tenían también esos comportamientos, entonces no debía ser tan extraño. Es cierto que estos animales muestran esas conductas cuando hay pocas hembras o simplemente cuando están demasiado "salidos", pero no está de por medio la capacidad afectiva del ser humano. Obviamente no soy experta en Biología, Zoología, o cualquier rama científica, pero parece bastante coherente. ACTUALIZO: me he estado documentando un poquito y rectifico: los animales muestran conductas homosexuales no sólo por esas dos razones, que también, sino que hay animales que SON homosexuales. De todas maneras, mirad estos dos enlaces, por si os interesa el tema: http://www.msnbc.msn.com/id/15750604/ y http://en.wikipedia.org/wiki/Homosexuality_in_animals.

Y si a nadie le convencen estas razones, sólo daré una más: cada persona tiene derecho a vivir su vida. Y eso incluye querer a quien quiera, sentirse atraído por quien le atraiga, casarse o no casarse, tener hijos o no, ser virgen hasta el matrimonio o disfrutar del sexo (siempre con sentido común, por favor). La cuestión es que los "progres" como yo (palabra que usan en tono despectivo los fachas -y sí, facha es despectivo, pero ellos llevan cierta carga histórica sobre sus hombros que ayuda al tono- o derechistas más convencidos) que pensamos estas cosas y los religiosos como ciertos católicos que conozco o ciertos fachas que conozco tenemos distintas maneras de hacer saber nuestras opiniones: yo expongo mis argumentos, pueden gustar o no, pero no pretendo imponérselos a nadie; sin embargo, los otros exponen sus argumentos y, gusten o no, los intentan imponer. Por ejemplo, esta personita autora del comentario, que "pide" a los autores de manga y manhwa que dejen de dibujar esas cosas y que no se queden anclados en sus ideas sólo por mostrar su estilo o su dibujo: es decir, volved al camino de la moralidad, ovejas descarriadas que probablemente no sois cristianas porque sois japonesas, coreanas y chinas, y dibujad sólo amor por todas partes, florecillas del bosque y días soleados, y olvidad el sexo y la homosexualidad (que es peligrosa). Es esa misma chica la que está anclada en sus ideas y pretende imponérselas a otros; además, los mangakas tienen libertad de expresión y, si a alguien no le gusta lo que hacen, simplemente que no lo lea, porque nadie le obliga.

Yo no le digo a nadie que está loco por creer en Dios, pero a mí sí me dicen que no es normal no creer y, que si no creo, mi vida no tiene sentido. A mí me da igual que creáis, pero no pretendáis medir a los demás según vuestra escala moral, porque no tenéis derecho. Medíos a vosotros mismos, que la compartís, y dejad al resto vivir su vida.

Y a ver si alguno se acuerda del mensaje principal de Jesucristo, que parece que ningún católico recuerda (ni la Iglesia misma): "Amad al prójimo como os amáis a vosotros mismos". No puede haber mejor filosofía de vida.

miércoles, 3 de diciembre de 2008

Once in a blue moon

Mmm... Parece que estes días estou así un pouco "blah". Bueno, nunca choveu que non escampara, non si? Xa non hai neve en Tampere, como moito quedan algúns recunchos brancos onde non chove moito e se conserva. Vai frío, si, e chove tamén. E penso na saraiba que caeu nestes días na Coruña e moitas lembranzas veñen á cabeza. Quizais iso tamén me inflúe, non sei.

Non é a miña intención preocupar a ninguén. Todos temos momentos baixos, penso que é algo inevitable. Este tamén pasará, coma os demais. E iso, que nunca choveu que non escampara.

Dúas semanas para volver á casa. E xa me tarda...

Blue Moon - Ella Fitzgerald
Blue moon
You saw me standing alone
Without a dream in my heart
Without a love of my own

Blue moon
You know just what I was there for
You heard me saying a prayer for
Someone I really could care for

And then there suddenly appeared before me
The only one my arms will ever hold
I heard somebody whisper please adore me
And when I looked the moon had turned to gold

Blue moon
Now I'm no longer alone
Without a dream in my heart
Without a love of my own

And then there suddenly appeared before me
The only one my arms will ever hold
I heard somebody whisper please adore me
And when I looked the moon had turned to gold

Blue moon
Now I'm no longer alone
Without a dream in my heart
Without a love of my own


Unha mágoa que non haxa vídeos coa versión de Ella Fitzgerald, é a que máis me gusta. En fin, déixoa igual e se vos interesa, pois xa a buscades :)

Bicos.

viernes, 28 de noviembre de 2008

Un villancico en finés y otro en alemán.

Moi moi!!

Hoy voy a escribir dos villancicos. No, no me ha dado un ataque de ñoñería navideña. Resulta que ayer fui a dos fiestas de Navidad, dos Pikkujoulut ("pequeña Navidad", en finés), una organizada por mis compañeras de Germanistik y otra por los tutores de Lexica. Ambas contaban con comida típica finesa: galletitas de pan gengibre, bizcochos, pullas y arroz con leche (sí, los fineses comen arroz con leche en Navidad :D). Pero en una cantamos villancicos alemanes y en otra villancicos fineses.

No pude quedarme en la Pikku Weihnachten ("Navidad" en alemán) todo el tiempo que me hubiera gustado, porque al mismo tiempo tenía la Pikkujoulu finesa; pero el rato que estuve fue muy divertido, sobre todo ver a uno de mis profesores medio disfrazado de Papá Noel y contando una historia de Navidad.

La Pikkujoulu finesa fue también genial, incluso vino Joulupukki (Papá Noel), que nos dio algunos regalillos. Hicimos un pequeño teatrillo y yo representé al elfo de la sauna, que se encarga de prepararle la sauna a Joulupukki. Hay fotos por ahí, pero yo no las tengo todavía. Cuando estén las pondré en el Picasa y seguramente haré una entrada en el fotolog.

En fin, aquí os dejo los villancicos. El primero no tiene versión española, así que lo dejo traducido. El segundo sí la tiene, incluso la tiene inglesa y latina... Ahí os va también la versión española.

Sed felices y comed perdices. O no, pobrecitas. Haceos vegetarianos (yo no os apoyaré, me gusta demasiado la carne y las verduras no me llaman mucho... pero allá cada uno). Y ése es el "consejo" de la semana.

Moikka!!

Porsaita äidin oomme kaikki
Porsaita äidin oomme kaikki, oomme kaikki,
oomme kaikki.
Porsaita äidin oomme kaikki, oomme kaikki,
oomme kaikki, kaikki.
Sinä ja minä,
sinä ja minä.


Los cerditos de mamá
Los cerditos de mamá todos juntos, todos juntos,
todos juntos.
Los cerditos de mamá todos juntos, todos juntos,
todos juntos, todos.

Tú y yo,
tú y yo.

*******

O Tannenbaum
O Tannenbaum, o Tannenbaum, wie treu sind deine Blätter!
Du grünst nicht nur zur Sommerzeit, nein, auch im Winter, wenn es schneit.
O Tannenbaum, o Tannenbaum, wie treu sind deine Blätter!

O Tannenbaum, o Tannenbaum, du kannst mich sehr gefallen.
Wie oft hat nicht zur Weihnachtszeit ein Baum von dir mich hoch erfreut.
O Tannenbaum, o Tannenbaum, du kannst mich sehr gefallen.

O Tannenbaum, o Tannenbaum, dein Kleid will mich was lehren.
Die Hoffnung und Beständigkeit gibt Trost und Kraft zu jeder Zeit.
O Tannenbaum, o Tannenbaum, dein Kleid will mich was lehren.


El abeto
Qué verdes son,
qué verdes son
las hojas del abeto.

Qué verdes son,
qué verdes son,
las hojas del abeto.

En Navidad
qué hermoso está,
con su brillar
de luces mil.

Qué verdes son,
qué verdes son
las hojas del abeto.


jueves, 27 de noviembre de 2008

For this great week...

Distant Dreamer - Duffy

Although you think I cope,
my head is filled with hope…
of some place other than here.

Although you think I smile,
inside all the while…
I’m wondering about my destiny.

I’m thinking about,
all the things,
I’d like to do in my life.

I’m a dreamer,
a distant dreamer,
dreaming for hope, from today.

Even when you see me frown,
my heart won’t let me down,
because I know there’s better things to come (Woah Yeah).

And when life gets tough,
I feel I’ve had enough,
I hold on to a distant star,

I’m thinking about,
all the things,
I’d like to do in my life…

I’m a dreamer,
A distant dreamer,
dreaming for hope from today.

I’m a dreamer,
A distant dreamer,
dreaming for hope from today.

Yeah, I’m a dreamer

I’m a dreamer,
a distant dreamer,
dreaming for hope from today,

Yeah i’m a dreamer…

I’m a dreamer